Naarmate de man met de kap naderde probeerde Tom zijn identiteit te achterhalen. Hij bleef vragen naar zijn naam, pas toen de man met de kap dicht genoeg was gekomen kon hij eindelijk zijn gezicht zien. Het was Frank, zijn broer die hij al 6 jaar niet meer had gehoord. Tom wist niet hoe hij zich moest voelen, langs de ene kant opluchting dat de man met de kap zijn broer bleek te zijn, maar aan de andere kant wist hij niet wat dit allemaal te betekenen had. “Frank?” vroeg Tom, “waarom ben jij hier? Waarom heb ik al 10 jaar niets meer van jou gehoord?” Eerst bleef het stil langs Franks kant maar dan antwoordde hij eindelijk. “ik ben er altijd voor jou geweest Tom, maar net toen ik jou nodig had verdween je”. Waar slaagt dit op, vroeg Tom zich af? En vooral waarom ben ik hier, op deze plaats. “Je had enkel nog tijd voor Inge.., ik pik dit niet meer Tom, voor mij is het genoeg geweest. Al jaren ben ik verliefd op Inge en dat wist je goed genoeg! Toch heb altijd alles van mij willen afnemen!” “Frank komaan, dit gesprek hebben we al lang geleden gehad, zet u erover!” er volgde enkel nog een korte knal en pijnlijke stilte.
